‘‘ยทา ปพฺพชิตา อาสิ, โคตมี ชินโปสิกา;

ตทาหํ ตมุปคนฺตฺวา, พุทฺเธน อนุสาสิตาฯ

[306]

‘‘น จิเรเนว กาเลน, อรหตฺตมปาปุณิํ;

อโห กลฺยาณมิตฺตตฺตํ, กสฺสปสฺส สิรีมโตฯ

[307]

‘‘สุโต พุทฺธสฺส ทายาโท, กสฺสโป สุสมาหิโต;

ปุพฺเพนิวาสํ โย เวทิ, สคฺคาปายญฺจ ปสฺสติฯ

[308]

‘‘อโถ ชาติกฺขยํ ปตฺโต, อภิญฺญาโวสิโต มุนิ;

เอตาหิ ตีหิ วิชฺชาหิ, เตวิชฺโช โหติ พฺราหฺมโณฯ

[309]

‘‘ตเถว ภทฺทกาปิลานี [ภทฺทากาปิลานี (สี. ปี.)], เตวิชฺชา มจฺจุหายินี;

ธาเรติ อนฺติมํ เทหํ, ชิตฺวา มารํ สวาหนํฯ

[310]

‘‘ทิสฺวา อาทีนวํ โลเก, อุโภ ปพฺพชิตา มยํ;

ตฺยมฺห ขีณาสวา ทนฺตา, สีติภูตามฺห นิพฺพุตาฯ

[311]

‘‘กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ…เป.… วิหรามิ อนาสวาฯ

[312]

‘‘สฺวาคตํ วต เม อาสิ…เป.… กตํ พุทฺธสฺส สาสนํฯ

[313]

‘‘ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส…เป.… กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ’’ฯ

อิตฺถํ สุทํ ภทฺทกาปิลานี ภิกฺขุนี อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติฯ

ภทฺทกาปิลานีเถริยาปทานํ สตฺตมํฯ

8. ยโสธราเถรีอปทานํ

[314]

เอกสฺมิํ สมเย รมฺเม, อิทฺเธ ราชคเห ปุเร;

ปพฺภารมฺหิ วเรกมฺหิ, วสนฺเต นรนายเกฯ

[315]

วสนฺติยา ตมฺหิ นคเร, รมฺเม ภิกฺขุนุปสฺสเย;

ยโสธราภิกฺขุนิยา, เอวํ อาสิ วิตกฺกิตํฯ

[316]

‘‘สุทฺโธทโน มหาราชา, โคตมี จ ปชาปตี;

อภิญฺญาตา มหาเถรา, เถริโย จ มหิทฺธิกาฯ

[317]